Base Training

Mensen, yours truly heeft vandaag zijn Base Training in een Boeing 737NG gedaan. Een exemplaar van nog geen jaar oud, de TC-AAU!

En het was Fantastisch

Ik was de gelukkige en mocht van Antalya naar Isparta vliegen, en heb daar vervolgens 6 landingen gemaakt! Ging echt lekker, en was super mooi om te doen. In het echt vliegt dat ding zelfs nog lekkerder als in de Sim!

Ik beloof dat ik binnenkort meer schrijf. Momenteel koffers aan het inpakken, en afscheid aan het nemen van 'de familie' hier. Morgen vlieg ik met Mark en Frans terug, terwijl de rest waarschijnlijk zaterdag naar Nederland komt! Dan is het de boel regelen voor Jakarta, en op naar het volgende avontuur.

Volgende keer Foto's en Video's !

Groeten van een blije Boeing First Officer!

Skill Test gehaald!

Goed nieuws!

Vandaag hebben Mark en ik onze Skill Test (Examen) op de simulator gehaald!

Het is de laatste tijd misschien een beetje stil geweest op de blog, maar naast het vliegen gebeurde er eigenlijk niet zo heel erg veel. Na mijn laatse blog zijn we begonnen met het vliegen op de Simulator. In het begin was het vooral kennis maken met de vliegtuig, en alle systemen die je kan gebruiken. Vanaf les 3 kwamen er ook storing aan te pas, zoals motor storing, motor vuur, motortje die eraf vliegt etc etc. Knallen dus!

Les 4 was kennis maken met hydraulische en electrische problemen. Les 5 was een soort van progress test, waar werd gekeken of wij een beetje op niveau zaten, om uiteindelijk vanochtend onze skill test te kunnen halen. Onze progress test ging echt uitstekend, en er werd ons eigenlijk verteld dat we al op Skill Test niveau zaten! Dat is nog een lekker om te horen!

Ik in de rechterstoel (wat ik de komende tijd mijn bureau mag noemen!)

Na les 5 gingen we dieper in op de systemen, en complexere problemen. Ook kwamen er leuke dingen voorbij zoals emergency descend en smoke removal. Bij een emergency descend valt de cabine druk op een hoogte van 12km weg, en moet je zo snel mogelijk naar een veilige hoogte waar jij, en de passagiers weer normaal kunnen ademen. Dit is 10 000', ongeveer 3km hoogte. Tijdens deze procedure hebben (hopelijk) de passagiers een zuurstof masker op, die vanaf het plafond naar beneden valt, en wij piloten doen ook een zuurstof masker op. Daarna is het KEI hard naar beneden en allemaal procedures volgen! Ik vond dit best leuk om te doen, maar ook zwaar. Het is belangrijk dat je ten alle tijde hiervoor klaar bent, aangezien sudden decompressions altijd heel onverwacht voorkomen. Zoals laatst een Southwest Airlines 737-300!

Smoke removal was stiekem nog net iets leuker. Hier word er gesimuleerd dat er brand aan boord is. Als er brand in het vliegtuig is, is het absoluut noodzakelijk om zo snel mogelijk te landen. We doen dan opnieuw onze maskers op, en ook een bril tegen de rook. Vervolgens gaat 1 piloot zich alleen concentreren op het vliegen, terwijl de andere probeert het probleem op te lossen. Dit is echt een high stress situation, maar een hele uitdaging. Gelukkig ging dit goed bij ons, en hebben we weer 200 leven gered !

Ikke, Dhr. Khale, en Mark

Wat ook moeilijk is, zijn windshears! Deze kregen we ook, vrij vaak zelfs, en zijn best moeilijk. Bij een windshear moet je denken aan wind dat opeens van richting veranderd. Zoals bij een onweerswolk bijvoorbeeld. Als dit gebeurt kan het vliegtuig in 1x erg veel snelheid verliezen, en als er ook een neerwaartse beweging is van de wind, kan je gewoon de grond in geduwd worden. Als dit gebeurt moet je vol gas geven, en proberen niet te crashen. Zo simpel is het! Een hele uitdaging, maar wij zijn gelukkig geen 1x gecrashed, wat volgens de instructeur al een prestatie op zich is! Dat is nog eens leuk.

Instrumenten van de gezagvoerder

Daarnaast zijn Mark en ik ook CATII, en CATIIIA gecertificeerd! Dit betekend dat wij mogen landen met bijna geen zicht, compleet op de autopiloot. Misschien is de CATIIIA op minimums als er dingen mis gaan misschien nog wel het moeilijkst dat we geleerd hebben! Je zit dan namelijk 15m boven de grond, terwijl er iets mis gaat met de autopiloot. Dat moet je erg snel reageren, en het vliegtuig of veilig aan de baan zetten, of in een go around sturen! In totaal 3 knopjes, met 3 hele verschillende functies die jij dan uit elkaar moet houden, en de goede moet indrukken. Best moeilijk, en heeeel erg weinig tijd. Gelukkig na veel training ging dit allemaal erg goed!

Uiteindelijk, nadat alle lessen voltooid waren, volgde vanochtend onze Skill Test. Dit werd gedaan met een andere instructeur. Er word niet echt verteld wat er gaat gebeuren, maar jij moet gewoon doen wat je moet doen, en hopelijk gaat het dan goed. Voor ons werd het extra moeilijk gemaakt, en we moesten vliegen op Trabzon, en Van. De 2 moeilijkste velden van Turkije, vanwege hoge bergen, hoge elevatie, en geen normale naderingsprocedures. We kregen engine failures, engine fires, windshears, hydraulic failures, electrical failures, FMC failure, met raw data VOR/DME etc. etc... Uiteindelijk deden we ook nog wat CATIIIA oefeningen. Aan het einde kregen we te horen dat we waren geslaagd!!! Fantastisch natuurlijk!

Video van een landing kan je vinden bij video's!

Op dit moment is het wachten voor onze base training. We zouden deze Zondag doen, maar kregen net een email dat het is gecancelled :( . Erg jammer. Hopelijk gaan we hem wel zo snel mogelijk doen, aangezien ik wel weer heel erg graag naar Nederland wil! Lekker terug naar het vrouwtje, en weer even in een kamer waar ik zelf me rotzooi moet opruimen!

Ik heb zelfs nog meer mooi nieuws! Gisteren is mijn lieve moeder 50 Jaar geworden! Wel heel erg jammer dat we er niet bij konden zijn, want eigenlijk had ik nu in Curacao moeten zijn, maar goed... Nu kan ik wel een Boeing 737 Vliegen!

Zodra ik mijn base training heb voltooid zullen er uiteraard foto's en video's volgen!

Groeten,

Patrick!

Update

Het is enigzins wel droevig hoor. Heb zonet mijn lieve vriendin weer op het vliegtuig gezet terug naar Amsterdam. Ze was dit weekend naar Istanbul gekomen, en kon goedkoop bij ons in de kamer verblijven! Het was echt heel erg gezellig, en breekt zo een beetje het eentonige sleury van een type-rating.

Om eens even te beginnen waar we afgelopen keer waren geindigd. Inmiddels zijn we klaar met de Groundschool, en hebben we allemaal de examens met goed resultaat gehaald. De dagen na de examens kregen we nog les in CRM (Crew Resource Management), CATII, en CATIII Procedures en nog meer van dit soort dingen. CRM Gaat over het samen werken in de cockpit, en aan de CATjes moet je denken over procedures bij het landen zonder zicht. Allemaal hartstikke interessant, maar deze week begint het leukste natuurlijk! We gaan morgen beginnen met de Full Flight Simulator

Jahwel, de nacht van Dinsdag op Woensdag staan Mark en Ik ingeplanned om 5 uur om te beginnen met les 1. We zijn al geruime tijd bezig met het voor bereiden dus dit moet wel goed komen denken we. Daarna hebben we ook Donderdag en Vrijdag nog een sessie, en daarna elke keer 1 dag rust, en dan de volgende dag weer vliegen. Waarbij we soms moeten beginnen om 2 uur s'nachts, en some om 6 uur s'middags. Misschien is dit wel ter voorbereiding op het echte werk later! We hebben vorige week al 1 keer mogen mee kijken bij andere piloten in de Simulator, en dat ging er erg hard aan toe. Je moet het zien als 4 uur lang kei hard werken, en eigenlijk niks goed doen. Af en toe stort en dan ook iemand neer... Hopen dat wij wel in de lucht blijven.

De afgelopen weken hebben we nog veel van de stad gezien! We zijn nog bij de Blue Mosk geweest, de Bazar en van alles en nog wat. Hoogtepunt van de stad Istanbul was toch echt dit weekend, toen we met z'n allen (wij piloten en mijn vriendin) naar Taxim gingen. Taxim is een gedeelte in Istanbul waar het echte uitgaan zich bevindt. Mooie tentjes hier, en vooral veel drukte. We hebben eerst lekker gegeten (beetje weinig, maar dat is overal hierzo), en hebben daarna naast een tent waar Turkse vrouwen op een krukje mee stonden te zingen op de beat, nog even lopen na drinken. De halve liters in Istanbul lijken overigens minder dan in Nederland ... ;)

Heel veel meer heb ik eigenlijk niet te melden. Op dit moment zitten we te wachten op ons toetje dat door de Mc Delivery gebracht word, en dan word het nog even studeren voordat we het bedje opzoeken. Word weer even wennen vanavond om weer alleen in het bedje te liggen. Maar nog 3 weekjes, en dan zijn we denk ik weer in Nederland!

Patrickpiloot out.

CBT Klaar!

'Merhaba',

Ali (een klasgenoot) zal trots zijn op me. Elke ochtend, krijg ik het word Merhaba niet uit mijn strot.

Even een lange update:

Morgen hebben we de laatste dag C.B.T. CBT staat voor Computer Based Training. Wat wij eigenlijk de afgelopen 2 weken gedaan hebben, zijn slides doorkijken, van een programma dat door Boeing gemaakt is voor de Boeing 737NG. Deze gaan over interessante dingen, maar ook absoluut over minder interessante dingen. Zo hebben we in detail het elektrisch systeem geleerd, hydraulisch systeem, brandstof systeem en hoe het landingsgestel in elkaar zit. Minder interessant zijn weetjes hoe en wanneer bijvoorbeeld de Flightdata Recorder aangaat, en op welke AC en/of DC bussen ze zijn aangesloten. Maargoed, morgen nog een dagje herhalen, en dan dit weekend kei hard studeren voor de examens die we maandag krijgen op school.

Naast de CBT examens krijgen we maandag ook examens over General Aviation, Air Law en Memory Drills. General Aviation en Air Law zijn gewoon de dingen die je tijdens je Opleiding in Nederland geleerd hebt, dus dat moet wel goed komen. Memory Drills, ook wel bekent als Memory Items, zijn rijtjes van checklisten die je uit je hoofd moet leren. Als er namelijk na het opstijgen een motor in brand vliegt, heb je geen tijd om de boeken erbij te pakken en alles even rustig uit te zoeken, maar dan doe je het eerste gedeelte, en meteen ook het belangrijkste gedeelte compleet uit je hoofd. Bij een motor brand is dat: Automatische Gas eraf, Gashendel naar idle, de brandstofkraan van de motor uitzetten en de motor helemaal isoleren van hydraulische en olie 'gedoe'. Mocht er dan nog brand zijn, dan schakel je eventueel 2 brandblus systemen in. Mooi werk!

(Dit zijn wij niet, maar onze grootste concurent eigenlijk haha)

Na de examens begint (als we het halen natuurlijk) het mooiste gedeelte van de Type- Rating. Althans dat hoop ik! We gaan leren samen werken in de cockpit, performance van de vliegtuigen berekenen en we gaan ook naar een groot zwembad waar we om leren gaan met het evacueren van het vliegtuig! Stiekem kijk ik daar nu al enorm naar uit. Vervolgens zullen we aan het moeilijkste gedeelte beginnen, namelijk het Simulator vliegen. Mark en Ik zijn 30 Maart voor het eerst ingedeeld, in de 4e slot. Je moet je voorstellen, dat een Simulator tientallen miljoenen kost, en daarom ook de hele dag gebruikt word. 24/7! Zo heb je een slot van 10 tot 2 uur smiddags, maar ook van 2 uur s'nachts tot 6 uur s'ochtends! Dus soms zullen we ook wel overdag moeten slapen om s'avonds te kunnen presteren! Het simulator gedeelte bestaat uit 9 sessies van 4 uur, waarvan Mark en Ik om de beurt Gezagvoerder dan wel First Officer zijn. Hier krijgen wij van alles op ons afgegooid. Ze hebben ons beloofd dat wij geen normale vlucht zullen uitvoeren, en verlost zullen zijn als we klaar zijn na 4 uur. Dit beloofd wat moois!

Daarna zullen we in een echt vliegtuig van Pegasus, iederen 6 keer opstijgen, en 6 keer landen! Base training word dit genoemd! Dan zal ik echt in de cockpit zitten, en 60 000 kilo vliegtuig eventjes aan de grond zetten!

Tot zover het leer programma!

Het hotel waar we zitten is Prima, maar na 2 weken begin je je toch een beetje opgesloten te voelen. Het is een beetje jammer dat we erg ver van het centrum zitten, dus rondom het hotel is er niet heel veel te doen. Dat levert ook meteen een dilemma op met het eten s'avonds. Beneden in het hotel hebben we een restaurant zitten met een menu bestaand uit Pizza en Kip rijst broccolli enzo. En iets verder in de straat een lokaal restaurantje waar we altijd 2 grootte schotels vlees nemen met zijn 6'en. Maar na 2 weken het zelfde te eten begint het allemaalnormaal te worden, en dan verland je toch echt naar stampot van Andrea!

Afgelopen weekend zijn we nog even de stad ingeweest. Er staan vooraal veel moskeen, en we zijnmet zijn allen nog op een boot tour geweest. Dit was op een klein vies eing bootje, maar uiteindelijk een mooie ervaring! Istanbul is wel veel te groot om alles in 1x te zien, dus we gaan zeker als we een keer wat meer tijd hebben nog even terug. Zo moeten we bijvoorbeeld de Blue Mosk nog in, en zou ik graag nog wat meer door de lokale markt daar willen lopen. Heb er overigens wel 2 goedkope neppe Ralph's gekocht! En ze zitten prima!

Ik ga richting bedje, morgen weer vroeg op om weer wat stof te herhalen!

En Twente heeft 3-0 gewonnen. Mark is helemaal happy. Maakt de sfeer weer wat leuker in de kamer. We hebben de wedstrijd gevolgd met Skype! Vriendin van Mark had haar webcam op de TV gezet, zo hadden wij beeld, en de iPad op TV Oost voor radio! Mooie oplossing, waar we vaker gebruik van zullen maken!

Mensen Gegroet,

Patrick

We zijn begonnen

Ik.heb.het.druk.

Electrics... Dit zegt genoeg.

Study mode back on.

De dag na aankomst

Zaterdag, de 26e... Nog 2 dagen, voordat we beginnen met Groundschool!!!

Vanochtend hebben we eens lekker uitgeslapen, de wekker ging pas rond 9 uur ofzo. Nu het nog kan, moet je het ook doen he! Lekker onder de douche (prima ding!), aangekleed en naar beneden gegaan voor het ontbijt. Ontbijt is een buffet, en best wel luxe, dat we de komende 1,5 maand ontbijt van een Buffet zullen eten. Nu word mijn discipline op de proef gesteld...

Na het ontbijt hebben we 2 'taksi's' gepakt riching de 212 Mall. Again, verkeer is hier complete chaos, en de drivers hier rijden als gekken. Werkelijk waar, St. Domingo is hier niks bij. Op een rit van 10 minuten, heb ik gemiddels 5x een moment dat ik denk van: Nu gaat het echt fout! Vluchtstroken zijn bedoeld voor mensen die zich opeens extra arrogant voelen, en gewoon rustig van rijbaan verwisselen doen ze hier niet. Gewoon in 1x wisselen van uiterst links naar een uitvoeg strook. Geen richting aan doen ofzo, gewoon stuur omgooien en maar zien of het lukt. En mooi dat ze dat vinden... Maar, als iemand anders dat dus bij hun doet, beetje voordringen en afsnijden dus, dan raken ze toch nog steeds boos, en beginnen ze ook te toeteren. Ik denk dat ik mezelf maar een beetje moet aanpassen ofzo... Ik dacht namelijk dat het gister uitzondering was, maar niet dus...

Goed. Uiteindelijk bij de mall aangekomen, moet je bij binnenkomst door metaal detectors heen. Dit hebben we overigens ook bij het ingang van 't Hotel, samen met zo'n X-Ray scanner voor koffers en tassen. Best eng idee, moet toch een reden zijn dat ze dat doen. Maargoed, als dat ding gaat piepen mag je alsnog doorlopen, dus heel veel nut heeft het uitendelijk allemaal niet.

Bij de mall zijn we opzoek gegaan, in 1e instantie naar lokale telefoon kaartjes. Aangezien Pegasus wilt dat we lokale nummers hebben, voor onderling contact, moesten we van die krengen hebben. In Nederland loop je een winkeltje binnen, vraagt naar een Pre-Paid card, en je loopt weer weg, in Turkije gaat dat anders. Het ergste is misschien nog wel de language barrier. De lokale mensen spreken geen woord Engels, maar dan ook echt geen woord. Dus communiceren gaat hier via www.translate.google.com. Opzich hartstikke grappig, behalve als je haast hebt, je voeten doen pijn, en je moet naar de WC. Daarnaast moeten ze een kopie maken van je passpoort en je visum, bij zowat alles wat je koopt, dus ook dat brengt weer gedoe met zich mee. Maar goed, na een tijdje hadden we eindelijk de kaarten. Aangezien dat grapje ons 2 uur heeft geduurd, was het inmiddles tijd voor lunch.

Lokale Doner Kebab!

Na het eten even langs de media markt, nog wat andere shopjes langs gegaan, en bij de supermarkt hebben we dingen als flessen water, shampoo en wasmiddel (voor de sokken en onderbroeken, gewoon in het bad wassen hehe). Hierna lekker een taxi terug naar het Hotel en hebben we even in het zwembad en sauna gezeten, en daarna even rustig aan gedaan in ons kamer.

Aangezien we elke avond toch moeten avond eten, en we natuurlijk niet elke keer in het hotel kunnen eten (kan wel, maar is ook zo saai), hebben we besloten vandaag een tentje te proberen dat 3 min. lopen van het hotel ligt. Werkelijk waar, 10 mensen in de bediening, en wij waren de enigste gasten in dat hele restaurant. En service dat we kregen! Uiteindelijk na 2 grootte schotels Mixed Grill, en wat kopjes HELE sterke koffie en thee, kregen we een rekening van ongeveer 12 euro p.p. Hier komen we dus wel vaker terug. Fantastische tent!

Terug in het hotel nog even met het vriendinnetje op skype gepraat, en inmiddels zitten ik en Mark beetje suf achter ons laptop, terwijl we ook met 1 oog naar het voetbal kijken. Mallorca tegen Barcelona nu. Voetbal is wel okay, maar de commentatoren zijn het kijken echt waard.

Zodadelijk weer lekker slapen, en dan nog 1 dag voordat we beginnen. Ik denk dat ik nog maar even ga genieten van deze laatste rustige dag, want groundschool gaat flink zwaar worden!

Jullie horen van me!

Groetjes!!

@ Istanbul!

Vandaag is het allemaal begonnen. Vanmiddag met zijn zessen vanaf Schiphol een Pegasus vlucht naar Istanbul gepakt (allemaal door Pegasus geregeld). Na al het afscheid, iets wat ik altijd maar niks blijf vinden, hebben we nog wat gedronken voordat we naar de Gate gingen. Daar stond hij, de Boeing 737NG! Over een kleine 2 maanden, zijn ook wij allemaal gecertificeerd om hem te vliegen! Vind ik leuk!

Vlucht was prima, maar tijdens de landing konden we merken dat het weer slecht was, en er redelijk wat wind stond. We gingen lekker tekeer. Op het vliegveld stond een Pegasus busje op ons te wachten, een crew van, en die heeft ons naar het Hotel gebracht. Voor iedereen die nog nooit op een vrijdag avond in de spits rond Istanbul heeft gereden, het is een avontuur opzich! Wat een chaos!

In het hotel (Fantastische kamers, echt prima!), lekker spullen uitgepakt, samen even gegeten in het restaurant beneden, en hebben we even snel een rondje gelopen in de omgeving.

Morgen gaan we even de stad in, beetje alles uitzoeken hoe het werkt hier, en dan beginnen we maandag met onze Type-Rating! We hebben dr zin in!

Het gaat allemaal beginnen nu!

Ik zal proberen jullie zoveel mogelijk op de hoogte te houden!

Gegroet,

Ayo, xxx

Met zn zessen

Met zijn zessen op de foto.

Van links naar rechts; Jaap Nekeman, Patrick van Rutten, Otmar Wong, Thijs Spijker, Mark Roelofsen, Frans Delvigne.